Dag 1 en 2 (Burcht – stockholm)
Na een duidelijke en complete uitleg over de camper de eerste spannende kilometers afgelegd richting thuis om in te laden. Dit duurde toch wel langer dan verwacht dus maar beslist om ineens ook te vertrekken. Hierdoor konden we de moeilijkste kilometers in alle rust en zonder files afleggen. Helaas dacht de ring rond Antwerpen daar anders over! Wegenwerken zorgden voor een valse start maar voor de rest zeer rustig kunnen rijden doorheen Nederland en Duitsland.Via een ferry van Puttgarden naar Rodby en Helsingor naar Helsingborg ging het snel van Denemarken naar Zweden. Beide ferry’s zijn voldoende ruim en voorzien voor mobilhomes om de overtocht te maken. Het rijden door Zweden is een droom. Ruime banen met weinig verkeer en werkelijk prachtige vergezichten zorgden ervoor dat er geen tijd voor verveling was. Onze eerste overnachting in de mobilhome vond plaats net voor Stockholm.
DAG 3 (STOCKHOLM – SIKEA)
De volgende dag was eentje van rijden, rijden en rijden. Aanvankelijk ging het zeer goed maar naarmate we steeds noordelijker reden werd het weer slechter en slechter. Na een lange dag rijden zijn we gestopt in Sikea op de Havscamping (http://www.sikea.nu/sv/), een gezellige en vooral simpele en goedkope doorreiscamping.
DAG 4 (SIKEA – KARASJOK)
De reis gaat verder door het laatste stukje Zweden. We steken de grens over naar Finland in Haparanda. Het weer is op en top Scandinavisch, grijs en nat. Onderweg stoppen we nog wel even op de poolcirkel en na het dorpje Pelo is het opletten geblazen voor de rendieren. Zeer mooie dieren maar hebben geen oog voor het verkeer. Voorts brengen we nog een bezoekje aan de Sami en hun winkel vol inheemse en geïmporteerde snuisterijen. Tip: de rendiervellen en geweien zijn hier goedkoper dan in de toeristische regio’s van Noorwegen, vaak zelfs tot de helft! Het is al een lange dag geweest en het weer wordt slechter en slechter naarmate we de Noorse grens naderen. In Noorwegen gaan de hemelsluizen helemaal open wat het rijden wel bemoeilijkt. Normaal heb je prachtige vergezichten over uitgestrekte toendra, nu een muur van regen. De laatste kilometers naar onze camping in Karasjok waren dan ook de vermoeiendste. En eens aangekomen op de Karasjok Camping (http://www.karacamp.no/indexen.html) was het eten en snel gaan slapen.
DAG 5 (KARASJOK – NOORDKAAP)
Na een nacht vol fikse regenbuien konden we toch al wel uitkijken naar het einde van het kilometervreten. Het weer was wisselend bewolkt met zonnige periodes en zo konden we alsnog genieten van de prachtige vergezichten op de toendra van Finmark. En zo hoog noordelijk en zo laat op het seizoen werd het bij momenten al een prachtig herfsttafereel. Toen we dichter en dichter bij de Noordkaap kwamen werd het zelfs zonniger en zonniger en was het op en top genieten! Het toeristisch seizoen was zo goed als ten einde en dat merkte je wel op de weg. Zeer weinig verkeer en ontspannend rijden! De kilometers gleden voorbij alsof het niets was. Na de Nordkapptunnel is het nog even linksaf in Honningsvag en dan het plateau omhoog. De sfeer werd echter getemperd bij het zien liggen van een mega-cruiseschip in de haven van Honningsvag. Is deze net aangekomen? Of gaat deze nog vertrekken? Er kwamen alvast vele bussen van de Noordkaap richting het schip gereden dus we bleven positief. Bovendien was het ondertussen stralend zonnig weer wat toch wel uitzonderlijk is zo ver noordelijk. Aanvankelijk was de planning om een camping in de buurt te zoeken maar toen we aan het tolhuisje kwamen kreeg ik het idee om te vragen of we mochten overnachten op de Noordkaap. En tot onze verbazing was dit geen enkel probleem! Het toegangspasje was 24u geldig dus dit was een no-brainer! Snel de mobilhome geparkeerd voor de nacht, met zicht op de zonsondergang op zee. Maar eens uitgestapt werd de vrees werkelijkheid. Die bussen die we onderweg tegenkwamen? Die waren dus net de mensen van het cruiseschip gaan afzetten! Een massa volk stond als het ware aan te schuiven om beurteling op de foto te kunnen met de metalen bol. Het was dan ook onmogelijk om een foto te maken zonder mensenmassa. Deze schepen brengen dan ook een horde aan eigen fotografen mee en blijkbaar zijn onze honden zo uniek dat vele mensen met hen op de foto wilden. Ook de winkel in de Nordkapphallen stond bomvol! Het enigste wat we konden doen was wachten en hopen dat deze kudde diezelfde avond nog terug naar hun schip moesten. En ja hoor! Een paar uur later stonden we daar als het ware alleen met de zonsondergang op ons gezicht. Dit was waarvoor we kwamen! Hiervoor hadden we 3500 km gereden! Een echt kippenvelmoment! We werden dan ook ruimschoots beloond voor ons geduld en genoten volop! Prachtig gewoon! En als kers op de taart konden we er de nacht doorbrengen. Dat gaf een zeer speciaal gevoel! Dat gevoel werd nog versterkt doordat het een heldere nacht zou worden met kans op het noorderlicht. Maar helaas kwam er naarmate het donker werd meer en meer sluierbewolking en was het bovendien net niet donker genoeg op het fenomeen te kunnen zien. Maar niet getreurd, we hebben nog tijd en voldoende mogelijkheden om het noorderlicht te zien!
DAG 6 (NOORDKAAP – ALTA)
’s Ochtends werden we getrakteerd op een prachtige zonsopgang en konden we in alle rust een wandeling maken op het plateau. Schitterende vergezichten rondom! Die ochtend was de winkel eveneens open en konden we zonder enige belemmering de nodige aankopen doen. Al bleef het wel beperkt tot een souvenier want we zijn natuurlijk in Noorwegen met Noorse prijzen die dan ook nog eens zeer toeristisch zijn. Datzelfde rendiervelletje kostte hier het dubbele van gisteren! Na een prachtige wandeling en bezoek aan het center zetten we koers richting Alta. Onderweg richting Alta hebben we nog even een tussenstop gemaakt in de buurt van Skarsvag. Buiten de talloze rendieren kan je daar een korte maar mooie wandeling maken naar een bijzonder natuurfenomeen met zicht op het plateau van de Noordkaap. De Kirkeporten is een prachtige steenformatie die door de tand des tijds gevormd is. Jammer genoeg was het toen al laat en moesten we nog enkele uren rijden naar Alta maar nog een tip voor de mensen die naar mijn mening één van de mooiste stukjes weg willen afleggen die ik ken, neem de afslag naar Havoysund. Een vissersdorp waar eveneens een grote winkel is en een restaurant (op het plateau met de windmolens) met uitzicht op de oceaan. De weg ernaar toe is absoluut de moeite voor zij die er tijd voor hebben. Voor ons ging het dus richting Alta. Wederom een zeer mooie rit met afwisselend toendra, rivieren en fjorden. Eens aangekomen nog even naar de winkel en dan een camping uitkiezen. Er zijn wel 3 campings naast mekaar gelegen dus snel even een kijkje nemen en gekozen voor de laatste, namelijk de Alta Strand Camping. Hier konden we een rustig hoekje uitkiezen waar we ongestoord konden bbq’en. Ook is het sanitair hier werkelijk super groot en zeer proper.
DAG 7 (ALTA)
De weergoden waren ons goed gezind. Een prachtig zonnige dag die zelfs zomers aanvoelde. Ideaal voor een bezoek aan het gerenommeerde Alta Museum (https://www.altamuseum.no/en/) World Heritage Rock Art Centre. Hier kan je perfect bewaarde rotstekeningen bewonderen. Sommige zijn ingekleurd voor een nog duidelijker beeld te krijgen, andere zijn origineel gelaten. Het is een prachtig aangelegde wandeling met als achtergrond het mooie Altafjord. Je krijgt een brochure mee waarin elke tekening genummerd uitgelegd word d.m.v. een verhaal. Hierdoor krijg je een mooi beeld van hoe de mensen destijds geleefd en voor gejaagd hebben. Een absolute aanrader! We hadden ook graag het Tirpitz Museum bezocht maar dit was enkel open tijdens de zomermaanden.
DAG 8 (ALTA – LOFOTEN)
Vooraf wisten we dat dit een zeer lange dag ging worden. Er moest dan ook een lange rit afgewerkt worden en mede door het zeer slechte weer werd dit soms bemoeilijkt. Af en toe brak de zon wel door en kregen we mooie vergezichten te zien maar het merendeel was het zwaar bewolkt en regenachtig. Onderweg heb je nog wel de mogelijkheid om een winkel van de Sami te bezoeken maar deze is eerder toeristisch en kitscherig, zowel qua aanpak als de prijzen die men aanrekent. Het was dan ook al laat toen we een camping (Hammerstadsgate Camping) opgezocht hadden maar van hieruit konden we aan onze rondreis doorheen de Lofoten perfect beginnen.
DAG 9 (SVOLVAER – TROLLFJORD)
De dag begon somber maar later zou de zon er moeten doorkomen. Dus dan maar eerst een bezoekje gedaan aan de hoofdstad van de Lofoten, Svolvaer. Een korte wandeling over een brug bracht ons bij de houten staketsels waar men de beroemde stokvis te drogen hangt in het voorjaar. Na de middag begon het weer op te klaren en hebben we een boottocht geboekt om het Trollfjord te bezoeken. Een goed verzorgde trip met koffie, thee en koekjes bracht ons tussen de vele eilandjes waar een korte halte werd gehouden om te vissen. Zij die wenste konden een 20 tal minuten hengelen naar aas voor later. De tocht werd voortgezet door prachtige fjorden. Onderweg nog even een groep passagiers oppikken van de Hurtigruten om dan koers te zetten naar het Trollfjord. Dit is het smalste fjord van Noorwegen. Zeer mooie en absoluut de moeite om eens te doen. Je hebt in Svolvaer de keuze om ofwel een Noorse kotter te nemen of voor de waaghalzen een ribboat. Op de terugweg werd het gevangen aas bovengehaald en de zeearenden gelokt. Deze kwamen in grote getalen de vissen grijpen uit de zee. Een spectaculair zicht om zo’n grote vogel op enkele meters afstand te kunnen bewonderen. Tip: voorzie wel goede warme kledij! Op het water koelt het zeer snel af en de totale duur van de trip is toch zo’n 4 uur. Niet ver van Svolvaer hadden we snel een camping gevonden. De Sandvika Camping(https://www.lofotferie.no/nb/sandvika-camping) heeft een prachtige ligging en wederom stonden we hier praktisch helemaal alleen en lekker rustig. ’s Avonds werden we dan ook nog een totaal onverwacht getrakteerd op de eerste stralen van het noorderlicht!
DAG 10 (SVOLVAER – REINE)
Een bewolkte en vooral winderige dag. Het grote voordeel van een mobilhome, je kan je reis beter afstemmen op het weer. De volgende dagen zou het mooi weer worden, ideaal om de befaamde wandeling op Reinebringen te maken. Maar eerst moest er nog een stuk gereden worden. Een prachtige weg langs fjorden, over bruggen en door tunnels. In Borg kan je het mooie Lofotr museum bezoeken waar je het leven van de vikingen kan bewonderen in een prachtig gebouw gelegen op een heuvel. In de zomermaanden kan je zelfs een boottochtje maken op een meer met een replica vikingboot, alsook verschillende buitenactiviteiten. Onderweg nog halte gehouden aan Nusfjord. Dit is een idyllisch dorpje schitterend gelegen aan het einde van een smal fjord. Het plaatsje wordt sinds lang gebruikt als uitvalsbasis voor de skrei in de winter. Het is alsof de tijd er is blijven stilstaan! Prachtig gekleurde huizen omgeven door torenhoge bergen uit massief graniet. Je kan er ook een bezoekje brengen aan een visserijmuseum waar een interessante film wordt afgespeeld over de visserij vroeger en nu. Zeker de moeite waard! De laatste kilometers waren gewoon weg schitterend! De zon brak door de wolken en dat zorgde voor een surreële sfeer. Wat is dit land toch prachtig! Nog enkele tunnels door en dan stonden we ineens in het mooie Reine. Dit veredelde dorp is gelegen op verschillende kleine eilandjes verbonden met bruggen. Deze zijn zo smal dat je één voor één moet passeren adv lichten. De Moskenes camping lag perfect tussen Reine en A, waardoor het een perfecte uitvalsbasis is om de regio te bezoeken. (http://www.moskenescamping.no) Hier was ook een mooie grillhut die je volledig gratis kon gebruiken om indoor te bbq’en.
DAG 11 (REINE – A – UTTAKLEIV BEACH)
We werden begroet door een schitterende zon. Volgens de weersvoorspellingen zou het vandaag een zeer mooie dag moeten worden, al weet je in Noorwegen natuurlijk nooit! Snel de wandelschoenen aan, rugzak inpakken en op tijd vertrekken. De wandeling Reinebringen vertrekt net voor Reine. Helaas is er maar een zeer beperkte parking voorzien, zeker met mobilhome is het een beetje geluk hebben op een plaatsje. Vandaar: op tijd vertrekken! Het eerste stukje moet je terug de hoofdbaan volgen en na een paar honderd meter zie je het wandelpad rechts verschijnen. Echt goed aangegeven is het niet maar je ziet het wel. Het is sinds 2019 ook helemaal vernieuwd. De ganse klim van 450 meter naar boven is via 1000 trappen, waar het voorheen een steil wandelpad was. Hierdoor is het wel wat toegankelijker geworden, maar niet minder vermoeiend! Bovendien is het met momenten echt wel stijl. Tot je boven bent heb je een prachtig zicht op de oceaan met een opkomende zon. Het magische moment komt wanneer je aan de top bent. Plots kijk je van een bergwand naar één van de meest ongelooflijke zichten die er bestaan! Een echt kippenvelmoment! Dit is het klauteren en zweten meer dan waard! Bovendien hadden we het geluk, doordat we op tijd vertrokken waren, dat we zo goed als alleen boven stonden. Genieten! Rond de middag zijn we begonnen aan de afdaling. En toen begonnen de mensen echt toe te komen en werd het drukker op het pad. De afdaling is zowat nog vermoeiender dan de klim! In de namiddag stond het vissersdorp A op het schema. Dit is dan ook het eindpunt van de Lofoten. Een mooi bewaard dorpje met tal van rorbuer (vissershuisjes) allemaal in de typisch rode kleur. Oorspronkelijk werd die kleur gehaald van de levers van kabeljauwen. Het weer was ondertussen zomers warm waardoor we in T-shirts het openlucht museum A konden bezoeken. Bezoek zeker ook de artisanale bakkerij waar je zeer lekker zuurdesembrood kan kopen! Voorts heb je ook nog tal van kleine musea waarvoor je een kleine bijdrage moet betalen. Normaal stond er nog een nachtje Moskenescamping op de planning maar de vooruitzichten van het noorderlicht hebben ons doen beslissen om toch naar de noordelijke kant van de Lofoten te verhuizen. Door een tip van Nederlandse reizigers zijn we naar Uttakleiv Beach gereden. Dit is een hagelwit strand met azuurblauw water waar je tegen een kleine vergoeding mag overnachten. Er is buiten een toilet geen echte infrastructuur maar het is wel een ideale uitvalsbasis voor een prachtige zonsondergang en met wat geluk het noorderlicht. Natuurlijk ook het perfecte moment voor een lekkere bbq. ’s Avonds was het spannend afwachten of het noorderlicht zichtbaar zou worden. De voorruitzichten waren meer dan goed! En ja hoor! Plots zagen we verschillende auto’s toekomen en een horde fotografen stonden klaar voor die perfecte foto. Helaas hadden wij niet het geschikte fototoestel meegenomen waardoor we het niet konden vastleggen.
DAG 12 (UTTAKLEIV BEACH – BORGA – BRUSTRANDA)
Een eerder bewolkte en winderige dag. Perfect voor wat wandelingen te doen. ’s Morgens hebben we de wandeling naar Haukland Beach gedaan. Een relatief vlakke wandeling met een brede weg langs het water. Voorts nog een korte wandeling door schapenweides in Borga met onheilspellende wolken op de achtergrond. Onderweg naar Brustranda nog een stop ingelast aan een kaasboerderij, wat eerder teleurstellend was. Als overnachtingsplaats gekozen voor de Brustranda Sjocamping ( http://www.brustranda.no ). Hierdoor waren we goed gelegen voor ons bezoek aan het Lofoton Seafood Center morgen.
DAG 12 (LOFOTEN SEAFOOD CENTER – HENNINGSVAER)
Een winderige maar zonnige dag. Als eerste stond een bezoekje aan de Lofoten Seafood Center waar je een zicht krijgt op de visserij op de Lofoten en zelfs een zalmkwekerij kan gaan bezichtigen. Bij aankomst ruik je al dat je goed zit. Een muffe geur van gedroogde vis, aka stokvis, komt je te gemoed. Het is een nieuwe en moderne fabriek waar men een gans museum aan gekoppeld heeft. Het begint met een film over hoe de zalm van eitje tot volwassen vis gekweekt wordt. Voorts krijg je ook een overzicht dmv schermen over de skreivisserij en hoe de stokvis juist gemaakt wordt. Als je het ganse museum doorlopen hebt kan je degusteren van verschillende producten die daar gemaakt worden, zoals de stokvis en kabeljauwlever met kuit. Vooral deze laatste viel enorm in de smaak en is overal verkrijgbaar in de winkels op de Lofoten. Bovendien is deze lekkernij goedkoper in de winkels dan in het Seafood Center. Normaal hadden we ook graag een drijvende kwekerij bezocht maar omdat het al september was en er technische panne aan de boot was dit helaas niet mogelijk. Als compensatie kregen we een privé rondleiding in de magazijnen waar men de stokvis per kwaliteit sorteren. We kregen dan ook van elke kwaliteit een voorbeeld en uitleg van hoe deze te herkennen. Prachtig om zien en zeer interessant! Na ons bezoek zijn we naar Henningsvaer gereden, het Venetië van het noorden. Wederom een prachtige rit langs de fjorden en over schitterende bruggen. Je verveelt je hier geen seconde tijdens het rijden. Achter elk hoekje wordt je getrakteerd op een ongelooflijk vergezicht. Op het laatste stukje voor Henningsvaer moet je beurteling over bruggen omdat ze zo smal worden. Er is een ruime betaalparking voorzien net buiten het dorpje maar de prijzen vallen zeker mee. Dan is het een mooie wandeling langs het haventje en de typisch geverfde huisjes. Ondertussen was het zelfs zo warm geworden dat we konden genieten van een ijsje op een bank in de haven. Henningsvaer is eigenlijk een aaneenschakeling van vele kleine bewoonde eilandjes, verbonden met bruggen. Helaas zie je er niet zo heel veel van vanop het land maar ik had de drone meegenomen en vanuit de lucht krijg je echt een goed beeld van hoe bijzonder het wel is. Er is zelfs een eilandje waarop een voetbalveld te zien is! Na onze rondwandeling besloten om nog zo ver mogelijk te rijden alvorens een overnachtingsplaats te zoeken. De ondergaande zon zorgde voor prachtige taferelen! Uiteindelijk gekozen voor de Sildpollnes Sjocamp (https://www.sildpollnes-sjocamp.no) waar we nog eens konden bbq’en in een grillhut.
DAG 13 (LOFOTEN – ULVSVAG)
De dag dat we afscheid namen van de Lofoten. Het was dan ook een zeer grijze en regenachtige dag, zeer toepasselijk. Na enig opzoekingswerk toch nog een werkende overzet gevonden. We konden de boot op in Lodingen naar Bognes, waardoor we een heel stuk rijden konden uitsparen. En bovendien viel de overtocht goed mee qua prijs! De andere overzetten vanaf de Lofoten sluiten in september waardoor je verplicht wordt om rond te rijden. Daar we reeds verschillende vermoeiende dagen achter de rug hadden, werd er besloten om het reizen die dag te beperken. Rond de middag een kampeerplaats gezocht nabij het water en natuurlijk moesten we daar ook het vuur aansteken en bbq’en. (http://www.gjestgiveriet.net)
DAG 14 (ULVSVAG – NORDSKOT)
Wederom een regenachtige dag die we vooral gebruikt hebben om de laatste kilometers naar Nordskot af te leggen en om nog inkopen te doen. Nordskot is een piepklein dorpje gelegen aan het Leinesfjord en de laatste jaren onze vaste uitvalsbasis voor de visvakanties. Schitterende huisjes gelegen op het water met zicht op de Lofoten. De ideale gelegenheid om de wederhelft eens kennis te laten maken met wat wij vissers daar allemaal uitsteken. Na de aankopen een babbeltje geslagen met de huiseigenaar en de laatste afspraken gemaakt voor de volgende dag. We hebben nog wel een mooie (maar natte) wandeling gedaan met schitterend zicht op de vele eilandjes tijdens de zonsondergang. De komende twee nachten hebben we gewoon geslapen op de parking van het haventje.
DAG 15 (NORDSKOT)
Een dag waar ik al enige tijd naar uit keek… De weersvoorspellingen waren goed, niet teveel wind met mogelijks af en toe een bui. Snel alles op de boot geïnstalleerd en vertrokken. Aanvankelijk was het rustig weer en konden we zelfs op open zee gaan. Maar de vangsten waren bedroevend en er kwam toch steeds meer wind opsteken. Geen paniek, ik ken het gebied en er zijn talloze stekken waar we kunnen vissen beschut tussen de eilandjes. Maar dit viel lelijk tegen! De wind werd stormachtig waardoor de golven steeds hoger en hoger werden. Als toetje kregen we hagelbuien te verduren wat het vissen zeer onaangenaam maakte! De vangsten waren dan ook slecht te noemen. Het is dan ook vissen en niet vangen! Af en toe kwam er wel een visje boven maar niet in die getalen die ik gewend ben in dit gebied. Dan toch maar op tijd gestopt want we waren beiden verkleumd en er moesten nog enkele visjes gefileerd worden. We hebben in de haven ook nog de waterdichtheid van de vispakken kunnen testen.
DAG 16 (NORDSKOT – SALTSTRAUMEN)
Er wachtte ons een mooie rit langs fjorden, over bergen, rivieren en meren. Onderweg nog even halt gehouden in Lakshol aan het Rago Nationaal Park waar ik in een kristalheldere rivier kon vliegvissen. Natuurlijk is het wel frustrerend als de zalmen je voorbij zwemmen en je niets vangt maar het panorama maakte veel goed! Een zeer mooie vallei met naar ’t schijnt prachtige wandelingen maar we hebben hier geen rekening mee gehouden. Iets voor de volgende keer… De weg richting Bodo is de enigste tolweg die we tegengekomen zijn. Achteraf bekeken amper de moeite want we moesten nog geen 3 EUR betalen. We hadden op voorhand gekeken voor een camping vlakbij de Saltstraumen, toepasselijk genaamd Saltstraumen Camping (https://saltstraumen-camping.no). Deze ligt op enkele minuten stappen van ’s werelds gevaarlijkste getijdestromingen. We hadden geluk want de eigenaar van de camping wist ons te zeggen dat we net op tijd waren voor de sterkste stromingen. Vlug een hengel en de drone meegenomen en snel naar de brug. Eens aangekomen viel onze mond open van verbazing! Wat een kracht heeft het water hier waardoor gigantische kolken ontstaan. Schitterend dat natuurgeweld! Vanuit de lucht kregen we nog een beter beeld van wat zich hier afspeelde. En raar maar waar zitten in dit kolkende water ook nog eens zeer grote vissen. Van de gelegenheid gebruik gemaakt om tijdens een prachtige zonsondergang mooie grote vissen te vangen. Als is het wel opletten dat je niet in het water valt want dan is het game over!
DAG 17 (SALTSTRAUMEN – MO I RANA)
Op tijd opgestaan om nog een paar uurtjes te kunnen vissen terwijl de wederhelft een wasje deed. Voor de rest moest er een rit naar de laatste geplande grote stopplaats afgewerkt worden, namelijk Mo I Rana. We besluiten om niet de hoofdbaan te nemen maar de weg over de brug van de Saltstraumen en via weg 812 naar Misvaer en dan naar de E6. Dat was geen foute beslissing! Een zeer mooie route met prachtige vergezichten. Ook de E6 neemt je langs prachtige toendra’s en natuurlijk terug over de poolcirckel. Hier is een gans bezoekerscentrum gezet in typische stijl, het Arctic Circle Center. Binnen kan je allerlei souveniers en snuisterijen kopen alsook een hapje eten zoals rendierkebab of elandenstoverij. Vanaf de poolcirkel was het nog een stukje rijden naar de camping. Deze weg is momenteel wel één grote bouwwerf waardoor je vaak op onverharde stukken moet rijden. Aan het einde van deze werken hadden we een camping gevonden, nl Storli Camping, vlak naast de baan en ook een ideale uitvalsbasis voor de activiteit van morgen, nl de Svartisen Gletscher (https://www.storlicamping.no).
DAG 18 (SVARTISEN GLETSCHER – MO I RANA)
Vandaag zeer vroeg opgestaan want er stond een lange wandeling gepland. Eentje waar we echt naar uitkeken en zelfs ingepland hadden in functie van het weer. De dag begon mistig en tijdens een rit naar het startpunt van de wandeling mochten we niet 1 maar wel 6 elanden bewonderen! De start van de wandeling is normaal aan de Svartisen Camping waar ook een bootje vertrekt die de toeristen naar de voet van de beklimming brengt van de Svartisen Gletscher. Maar wederom, omdat het al september was, was deze reeds buiten dienst. Op zo’n 2 km van de camping was een parking waar we de mobilhome konden achterlaten en voorzien van een rugzak vol eten en drinken kon de trek beginnen. De eerste kilometers loop je op een verharde weg totdat je het meer bereikt hebt. Daarna kan je in de zomermaanden de boot nemen maar wij moesten een padje volgen rond het meer. En dit padje is toch wel enigszins avontuurlijk, over en onder bomen, springen over riviertjes, klimmen op rotsen en ploeterend door slijk en modder. Aan het einde van het meer zie je waar normaal gezien de boot toekomt en begint de klim naar boven. Als je goed oplet is deze weg goed gemarkeerd met rode stenen. Het landschap is onwezenlijk en zelfs buitenaards met momenten. De klim is vermoeiend maar eens boven word je beloond met een prachtig zicht op een spierwitte ruwe gletsjer. Dit was het ploeteren en klimmen meer dan waard! En tijdens de ganse wandeling slechts 2 lotgenoten tegengekomen. Op het eind van de tocht toch een dikke 20 kilometer afgelegd! Moe maar voldaan en als beloning een lekkere pizza gaan afhalen in het centrum van Mo I Rana. We hadden eveneens een camping gevonden vlakbij het centrum, de Mo I Rana Camping (https://sites.google.com/site/mocamping/moiranacamping) is een eenvoudige camping met welliswaar een verouderd sanitair, maar ruimschoots voldoende!
DAG 19 (MO I RANA-MARMORSLOTTET – STORUMAN)
Helaas onze laatste dag in Noorwegen. Om af te sluiten hebben we nog een laatste korte wandeling gepland naar een bijzonder natuurfenomeen, nl de Marmorslottet (Marmeren Kasteel). Op zich een mooie en gemakkelijke wandeling maar helemaal op het einde was het toch even tricky. Door het kiezen van een fout padje werd het heel spannend! Zeker als de honden enthousiast zijn bij het zien van water en niet willen luisteren. Maar eens aangekomen was het wel een bijzonder fenomeen. Een bruisende rivier heeft door de loop der tijden een vreemde weg gebaand door de marmeren wanden. Dit resulteert in fraai uitgeslepen structuren in het marmer. Je moet wel opletten want de rotsen zijn veraderlijk. Val je in het water kom je er niet meer uit! Dan was het helaas tijd om de terugreis in te zetten. Het plan was om gewoon zo ver mogelijk te geraken en als we moe werden een camping te zoeken. Deze rit doorheen het laatste stukje Noorwegen en in Zweden is werkelijk prachtig. Je voelt je met momenten helemaal alleen op deze wereld en dat is onbeschrijflijk. Ter hoogte van Storuman werd het donker en hadden we een rustige camping gevonden, schitterend gelegen aan het water, de Avasund Fiske & Camp (http://www.avasund.se/se). De eigenaar was al bezig met de camping winterklaar te maken en af te sluiten maar we konden en mochten zeker nog overnachten.
DAG 20 (STORUMAN – HEDESUNDA)
Een lange dag om vooral kilometers af te leggen. Gelukkig heb je in Zweden geen last van files of drukke plaatsen en kan je vrijwel rustig doorrijden. Uiteindelijk halt gehouden aan de Hedesunda Camping (http://www.hedesundacamping.se) welke uitgebaat wordt door Nederlanders. Deze camping was verkozen tot winnaar camping van het jaar 2019 van de ANWB. Zeer verzorgde camping gelegen temidden een mooi meer.
DAG 21 (HEDESUNDA – TIVEDEN)
Om toch nog een afsluiter van deze prachtige vakantie te hebben hadden we gekozen om in de buurt (op +/- 2u) van Göteborg een laatste paar overnachting te doen. De eigenaars van de Hedesunda Camping hadden ons een camping aangeraden in de buurt van het Tiveden Nationaalpark. De Camping Tiveden (https://www.campingtiveden.se) wordt eveneens uitgebaat door Nederlanders en is ook gelegen aan een prachtig meer. Helaas merk je wel dat je steeds meer en meer moet rekening houden met toeristische regio’s waarbij het vooral drukker is. In plaats van een open ruime weide waarbij je vrij mag staan waar je wil krijg je nu een nummertje en daar dien je je aan te houden. Ook moet je voor elke activiteit een hogere bijdrage betalen wat voordien vaak goedkoper of zelfs gratis was. ’s Avonds hadden we nog (tegen betaling) de grillhut geboekt en genoten van een lekkere bbq.
DAG 22 (TIVEDEN)
Onze laatste volledige dag op Skandinavische bodem. Het weer was weer top! Zomerse temperaturen en stralende zon. Wandelschoenen aangetrokken en een uitgestippelde wandeling gemaakt! Door de prachtige herfsttafferelen in de Zweedse bossen werd het een waardige afsluiter. Onderweg nog van de gelegenheid gebruik gemaakt om een goede voorraad wilde veenbessen te plukken welke in overvloed te vinden zijn. Je hebt hier niet meer het ruige en wilde van Noorwegen maar dat maakt de natuur er niet minder mooi op. ’s Avonds hadden we natuurlijk besloten de vakantie af te sluiten met een lekkere bbq buiten met een schitterende zonsondergang op de achtergrond. Wat een mooie einde van een ongelooflijke vakantie!
DAG 23 (TIVEDEN – GÖTEBORG)
Vandaag nog een korte rit naar Göteborg om daar de ferrie op te rijden. Het oorspronkelijk plan was om te rijden maar als je alle overtochten en tolwegen moet rekenen was het maar 50 EUR duurder om de nachtboot te nemen. Hierdoor kwamen we dan ook uitgerust aan in Kiel. Een no-brainer dus. Ook het perfecte moment om nog eens lekker taxfree te shoppen en ’s morgens te genieten van een uitgebreid ontbijt!
DAG 24 (KIEL – BURCHT)
Vooral een dag om zo snel mogelijk thuis te geraken. Zonder grote problemen en met enkel een file op de Antwerpse ring vlot thuis geraakt! De mobilhome heeft zich gedurende de 8000 kilometer lange reis voortreffelijk gedragen en zonder enige problemen is dit een dikke 3 weken onze thuis geweest. Pure stres loze vrijheid! Smaakt naar meer!
